Güneþ guruba yakýn, kuþ gibi saðýlýyor, Dertler üstüme gelip dað gibi yýðýlýyor, Hayallerim eriyip, buz gibi daðýlýyor, Yüreðimi daðlýyor kora dönmüþ miliyle.
Sessiz akan nehirler çok derindir bilesin, Dünya sana güvenmem; her þeyinle hilesin, Baþkasýna gülerken, bana her an çilesin, Daima ceza verdin zalimlerin eliyle.
Üzerimde bin vebal, taþýmýyor dizlerim, Akan gözyaþlarýmý herkeslerden gizlerim, Bir tenhaya çekilip olanlarý izlerim, Yalvarýrým Allah’a mazlumlarýn diliyle.
Bazen daðlara çýktým insanlardan kaçarak, Kimi zaman sürünüp, kimi zaman uçarak, Rabbimden af diledim ellerimi açarak, Sahralarý dolaþtým evliyayla, veliyle.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.