Gitmiyorum İşte

Yürekten yalvarmaya,
Nasýl kayýtsýz kalabilir insan?
Yürek nasýl dayanýr,
Nasýl gidebilir ?
Gitme…! Demelere
Yalvaran gözlere raðmen…
Nasýl gidebilir insan?
Arkada kalacak gözyaþlarýný,
Sonsuz geceyi
Yýkýlacak, kahrolacak gönlü bile bile…
Nasýl gidebilir insan?

Gitmiyorum iþte…
Sensiz hiçbir yere…
Ya seninle kalmalýyým
Ya da gitmeler seninle olmalý…
Gözünün önünden
Dizinin dibinden
Ve de yüreðinden
Gitmemeliyim…
Gidememeliyim…

Topraðýn çorak
Baharýn hazan
Gülün hüzün
Yüzün hüzün
Ayrýlýðýn uzun olmasýna,
Nasýl dayanýr yürek

Göz karasý,
Gönül yarasý gecelere,
Buz kesen ayaza
Ýnsaný yakan yaza
Yalnýzlýðýn kucaðýna,
Kahrýn ocaðýna,
Býrakýp da seni,
Gitmemeliyim,
Gidememeliyim..

Gözüm senden baþkasýna baðlýyken,
Ýçim daðlýyken
Yüreðimle birlikte
Zincirleri kýrýp nasýl gidebilirim?
Gitmiyorum.
Gidemiyorum iþte.

Anlýyorum seni,
Türkümüzü yarým býrakýp gidemem…
Gitmeyecektim de zaten

Sahi, bu “Ggitme?” Demeler,
Gidip gitmemeler nerden çýktý?

Gözünaydýn gülüm!
Bir gülü siyahlara býrakýp
Gitmiyorum iþte,
Gitmiyorum…
Gidemiyorum…


23 Haziran 2008, Simav
Yunus Çetkin

Sosyal Medyada Paylaşın: