SEN ÖLMEDİNKİ..
Caným sevgilim yoksun yanýmda ve ben alýþamadým senin yokluðuna....
Þimdi bomboþ bakan insanlarýn arasýnda seni yaþýyorum ..
Kabullenemedim bir türlü gidiþini o yüzden beni bu soðuk duvar ve soðuk insanlarýn arasýna getýrdiler.
Akýl hastanesiymiþ burasý...
Sana benziyen birini gördüðümde kilitleniyor saatlerce aðlýyormuþum o yüzdende burdaymýþým.
O ölmedi uzaklara gitti ama dönecek diyorum herkese ,onlar zorla öldüðünü kabul etmemi istiyolar...
Topragýn altýndaymýþsýn saçlarýn gözlerin çürümüþ diyorlar bedenin yok olmuþmuþ....
Öyle dediklerinde bir fena oluyorum krize giriyorum hayýr ölmedi o uzakta dönemiyo iþte gelince o güzel kokusuyla ruhum bahar çiçekleri açacak diyorum..
Ellerinin sýcaklýðý yüreðimi alev alev yakacak diyorum gülüþüyle tekrar bahar cývýltýsýyla þarkýlar söyliyecek yuregým diyorum kýmse ýnanmýyo...
Biliyorum ölmedin ölemezsinde sen...
Uyuyorsun sadece yanýna gelmek istiyorum býrakmýyolar bený illa öldüðünü kabullenmem gerekiyormuþ ..
O zaman iyileþecekmiþim..
Ama sen ölmedinki her gün büyüyorsun içimde..
Ne ilaçlar uyutuyo yureðimi nede baþka bir þey ben rüyalarýmda senýnleyim ya ..
Kokunu duyuyorum ya bu bana yeter...
Onlar bilmiyolar iþte sevenlerin ölmediðini ruhlarýnýn birbirini özlediðinde uçarak buluþtuðunu ve onlar görmüyolar senin öldüðünü söylememi isterlerken bile elimi sýcacýk tutuþunu hissettiðimi nefesinin ruhunun hep yanýmda oldugunu....
Üzgünüm gelmek ýsterdim uyuduðun yere ama þimdilik salmýyolar beni burdan ve saldýklarýnda geleceðim toprak kokulum sana
ve yanýnda býr yerdede ben uyuyacagým mahþerde uyandýrýldýðýmýzda tamamýyla kavusmak uzere...
Seni seviyorum toprak kokulum bekle beni..
Nevin Aktekin Gülfýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevin Aktekin Gülfırat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.