Son kez gördüðümde yar elde baston gidiyor Uzaklaþtýkça yok oldu dünya ömrü bitiyor Ölenle ölünmüyor hayat devam ediyor Gözümde yaþlar, dilde tekerlemeler, ahý!
Her an heyelan düþer nefes aldýrmaz hali Caným yanýyor düþtü bir kor, üstümde dalý Bir tarafým yeþilden köþe, diðeri çalý Halimi gören olursa, çeker dururlar vahý...
Topraðýnda goncayým, yine yalnýzým sensiz Görmedin mezarýmý durur nasýl özensiz Üstümde gezinirler kaldým artýk yarensiz Aþkta ölüme boyun büker yoktur izahý!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.