Camdan giren güneþle, Yeni bir gün baþlar. Penceremde özlediðim kuþlar, Her sabah olduðu gibi, Yine serenada baþlar.
Kahvaltým hazýr, Gazetem beni bekler, Evde yalnýzlýktan sýkýlan karým, Akþam eve erken dönmemi ister.
Günaydýn diyen, Oðlum, kýzým para ister. Varsa verirsin, severler, Yoksa küsüp üzerler.
Hayat bazen acý, bazen tatlý. Birbirini kovalayan yazla, kýþ gibi. Arada baharlarda olmasa, Hiç çekilir tarafý, yok gibi.
Bir de aynalar olmasa, Haber veren de olmayacak. Bu kaçýncý ilkbahar, tarumar, Su gibi akýp gidiyor hayat.
Hayata dair zaman, Gelip geçtikçe, Ömür bitiyor. Zaman gelip geçiyor. / Zaman tükeniyor. Gelip geçen zaman. / Tükenen zaman, Öldürüyor insaný, Sessizce yavaþ, yavaþ.
2001 / 30.04.2019 Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit KARAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.