EYLÜLE VEDA EDERKEN
Gözlerine bakýnca dünya bir an kayboldu.
Anýlar birer birer çekip gittiler sensiz.
Hayat bir hayal oldu mutluluklar yok oldu.
Ben yanlýz, bir baþýma umutsuzum kimsesiz.
Hani nerede kaldý söyle yeþil baharlar.
Yüreðin yangýnýný, sevda hasreti harlar.
Bu garip fukarada mutluydu bir zamanlar.
Geceler de uykusuz dolaþtým sessiz sessiz.
Gönül gözü, dert dinler, ýssýz kaldýrýmlarda,
Yürek efsunlarýmý, merhem etmiþ bu cana.
Ruhumu arýndýrdým, erenler dergahýnda.
Kafamda bin bir semah geceleri uykusuz.
Anladým ki mutluluk mahbub ile vuslattýr.
Heba olan yýllarým, ya tefrit ya ifrattýr.
Basamaklarý tek tek çýkmak için fýrsatýr.
Aradýðým o rahmet, Rab katýnda ve sonsuz.
21.09.2019 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.