Hergün ömür defterinden, Bir yaprak kopar, Koparken de; alýr umutlarýn getirdiði sevinçleri, Bir bakarsýn yemyeþil bir aðaç, Hazin bir sonbahar sabahýnda, Üzerinden giysisi çalýnmýþ bir kimsesize dönmüþ. Zaman akarken yaðmur gibi üzerimizden, Kaçýþ yok ne yazýk bu amansýz selden, Herkes yaþamak ister,kimse hoþnut deðil, Ne yazýk ki tutulmaz geçen günler, Kapanýr her varlýðýn ömür sahnesýndeki perde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
canuregul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.