SUSTUM..

Kalbim kan pompalamaktan ibaretti..
Atmiyordu sanki .
O açýlmayan telefonlar kara haberin
öncüsüydü sanki..
Ne bir veda vardý..
Nede bitti diyen bir ses....
Sesiz çýðlýklarla boðuluyordum..
Günlerce onu aradým..
Gittiði yerleri,tanýdýklarýný..
Herkes suskun bilmiyoruz.
Bugünlerde uðramýyor buralara diyordu..
Defalarca sormayada utanmistim..
Soramiyordumda onu
Sadece acýyla imtihandaydým..
Ýçin için aðlýyordum..
Kimselere görünmeden
Rabbim diyordum gözyaþlarým
evrende acý bir yanký oluyordu..
Her gün dahada nefessiz kalýyordum..
Bir gün yok denilen kapýlardan
birini zorladým..
Açýldý..Oradaydý..
Oradaymýþ hep zaten..
Sordum neler oluyor neden yoksun
Neden yok dedirtiyorsun..
Hatam ne..
Yok sende hata ben hatalýyým..
Git kurtar kendini benden dedi..
Yalvardým sensiz nefes alamýyorum dedim..
O aðladý ben aðladým..
Herþeye raziydim..
Ama adi bir korkaktý o..
Bitti dedi ve gitti..
Bana bakýyorlardý acýnasý gözlerle
Ayaða kalktým..
Yürüdüm çýktým gittim o kapýdan
Ben aðladým,sokaklar aðladý evren aðladý..
Öyle içten içe Allah’a yakarýþlarima
En çokta aþk aðladý..
Sabretmek zordu ,caným çok yanýyordu.
Yakýp yýkýlmalýydý bu þehir..
Ama sapasaðlam duruyordu
Sustum...
Susa susa alýþtým yokluðunda
Onsuz eksik bir yüreðimlede yaþamaya...

NEVÝN AKTEKÝN GÜLFIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın: