yalnýzlýðýn uzunlarýný yakmýþ
gidiyordum karanlýkta
yolum boþ
yolum duble
yolum pejmürde
ki hiç sevmediðim kelime..
uzaktan selektör yapýyordun
dedim ki karanlýðým’ gözlerini kamaþtýrýyor
ve peþinden bi merak
acaba yalnýzlýktan mý geliyor
geldik mi yan yana
geldik..
sizi gözlerim bir yerden ýsýrýyor sanki
dedim ki,
dilerseniz bir ýsýrýk daha alýn
hem yaným boþ
doluþuruz belki
gülüþüne baktým o an
dedim ki bu iþ tamam..
ilkin kendini yolcu gibi hissetmeyesin diye direksiyon önerdim
ehliyeti aþktan aldým
kazalýyým sevgilim
ben mi ?!
deyince
yok, dil alýþkanlýðý dedin
baktým o an
önüne bak çarpacaksýn dedin
korkuyorsan eðer
emniyet kemerimi" takabilirsin
gözlerimden güven mektubu istedin o an
kapalý zarf içinde
güven sadakata tabii
cevap zaman içinde,,
sonra yol hikayesine baþladýk,
neden döndüðünü sordum
ki malum,
yalnýzlýktan ölüyordun
dedin ki bir sevgilim vardý
týpký sana benzeyen
dedim ki anlatma boþ ver
þimdi uzundur hikayen..