SEN

SEN
Bitmiþtim,mahvolmuþtum...
Ama birden sen çýkýverdin karþýma.
Aslýnda sen benim hep yakýnýmdaydým.
Ama ben seni ta ki o ana kadar görmüyordum.

Her þey bitti,sonsuza kadar kimsesizim derken,
Sen göründün ufukta güneþ gibi parlayarak.
Elini verdin bana,kalbini açtýn,
Bir tek gülümseyiþinle beni bana kavuþturdun.

Bendim insanlara artýk güveni kalmayan,
Sendin bana umut olmaya çalýþan...
Sendin gene kimse yokken yanýmda olan
Ýþte o an kalbime yerleþen güzel gözlerin oldu.

Senin sayende günüm aydýn,yüzüm güler oldu.
Kara bulutlar çekildi,artýk güneþ doðdu.
Bahar geldi her yaným çiçeklerle doldu
Sen benim dostum,sýrdaþým,sevdiðim oldun.

Aþka inanmazdým bir zamanlar
Ama sen bana inandýrdýn güzel gözlerinle
Artýk tek inancým sen ve aþkýmýz
Ýyiki doðdun,iyiki varsýn sevdiðim.

"Ýnsanlarýn hayatlarýnda güzelliklere sebep olmak cennetliktir!"
Sosyal Medyada Paylaşın: