gün gelir sözcüklerim anlamýný yitirirse, ya da sözlerim adresini ulaþamadan silinirse, hatta dil artýk yorulur, sonsuz kere dinlenirse, vasiyetimdir; adým Abdullah, adým baþkaca söylenmesin.
gün gelir ellerim hakkýnca tutamazsa, ya da tuttuklarým avucumda solar kurursa, hatta eller taþ kesilir, sonsuz kere býrakýrsa, vasiyetimdir; cismim Abdullah, tenim baþkaca deðinmesin.
gün gelir gözlerim ondan ötesini bakarsa, ya da gördüklerim kandýrýr da gönlümü çelerse, hatta gözüm fersiz kalýr, karanlýða göz kýrparsa, vasiyetimdir; karasý Abdullah, göze baþkaca nazar deðmesin.
gün gelir kulaklar isminden yüz çevirirse, ya da duyduklarým kalpte aksedip vesvese verirse, hatta kulak artýk saðýrlaþýr, hakikati iþitmezse, vasiyetimdir; özüm Abdullah, baþkaca namým duyulmasýn.
gün gelir yüreðe deðen kývýlcým tutuþursa, ya da ateþi tüm benliðimi sarar yangýným olursa, hatta içinde can bin kere ölüp bin kere dirilirse, vasiyetimdir; közüm Abdullah, baþkaca odun çatýlmasýn. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.