GÖZYAŞI DÖKER
Ýnsan doðayý kirletir,
Temiz hava, temiz toprak,
Temiz su, temiz duygu,
Acý içinde, can çekiþir,
Ýnsan çevreye zarar verir,
Toprak temizlik yapar…
Ýnsan; acýmasýzca cinayet iþler,
Toprak, hava, su gözyaþý döker,
Ýnsan; kalp kýrar, can yakar,
Dereler, çaylar, ýrmaklar,
Üzüntüsünden bulanýk akar…
Ýnsan; baþýna gelenlere sabredemez,
Saða, sola kötülükler savurur,
Bulut, gözyaþý sabrýný indirir,
Ýnsan hýrsýndan daðlarý yýrtar,
Deprem; iðne, ilaç olur,
Sarýlmaz yaralarý tedavi eder…
Ýnsan ateþ olur, etrafýný yakar,
Bir de hiçbir þey olmamýþ gibi
Aval aval arkasýndan bakar,
Yardýma; su koþar, yaðmur koþar,
Aðlayarak gözyaþý döker…
Ateþ yaktýðýna aðlar,
Kor olup içten içe yandýðýna aðlar,
Yanýp kül olduðuna aðlar…
Ýnsan; canlýlarý yakar, yok eder,
Þeytanýn izinden ayrýlmadan gider.
Toprak, hava, su, tekkeyi bekler,
Yüce Rabbine hamdederek,
Sünnetulllahýn yolundan gider...
18.09.2019
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.