TUT YÜREĞİMDEN

TUT YÜREÐÝMDEN

Ömür tuvalinde mevsim sonbahar
Düþüyor takvimden sarý yapraklar
Sarmadan bedeni kara topraklar
Bir çýðýr açalým tut yüreðimden

Gülmüyor yüzüme sensiz aynalar
Hasretle geçiyor günler haftalar
Üstüme çöküyor bütün duvarlar
Birlikte kaçalým tut yüreðimden

Umut kervanýna sarýp sevdayý
Yoldaþ eyleyelim güneþi ayý
Koyup kadehlere ahde vefayý
Beraber içelim tut yüreðimden

Ölmeden kapanmaz bu yara izi
Bülbül gibi konuþturur dilsizi
Mutluluk yýllardýr bekliyor bizi
Vuslata uçalým tut yüreðimden

MELAHAT ÇETÝNKAYA




Sosyal Medyada Paylaşın: