BİR KÜÇÜK MERAK
Evren dedi öðretmen; Sonsuz bir boþluk
Sýnýrý hududu bilinmez bir muamma
Neden dedi çocuk;
Bu kadar büyük olmasý acayip deðil mi amma
Sus dedi öðretmen, konuþma!
Söz hakký al ya da çeneni kapa!
Sustu çocuk sýnýrsýz bir suskunlukla,
Sonsuz bir boþluk oluþtu zihninin uçurumunda.
Küçük dedi öðretmen, dünya evrenin yanýnda;
Kocaman yazý tahtasýnda ancak bir nokta.
Parmak kaldýrdý çocuk ve sormak istedi;
Sanki evren o anki heyecanýna dar geldi.
Büyüðün bir parçasý da büyük olmaz mý diyecekti,
Büyüklük gerçekten de kütle ve hacimle mi ölçülecekti.
Evrenden büyük sorular vardý küçücük yüreðinde.
Parmak kaldýrdý çocuk, sormak istedi,
Öðretmen onu o ders fark etmedi,
Bir küçük merak, uçurumun kenarýnda
Yapayalnýz kalýverdi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.