VEDA EDERKEN MERHABA DERKEN, SEN
usulca çýktým merdivenlerde
boþ masasýna oturdum süt tatlýsý satan cafenin
acý düðümleri vardý boðazýmda
dikenleri de vardý kalemin
battý yazarken kalbime ve parmaklarýma
sen geldin sonra
kýrmýzý bluz içinde
yüzün gülümseyince
sadece yüzünde deðil
ay parladý içimde
bakamadým gözlerine
konuþurken uzaklara daldým
ingilizce aldýðým notlara
göz ucuyla bakarak anlattým
ben zamaný çalan hýrsýz olamam
yolu týkayan yolda soyan
seni yarý yolda býrakan olamam
acý veriyor lakin gerçeði açýklamak
zamana geç kalmak ne demek
yada yoðun sevgi verirken
yüzeysel sevgide kalmak
ne yaptýysam huzur veremedim
yada mutlu edemedim seni
sorun sen misin yoksa benmiyim bilemedim
Gencebayvari bir arabesk deðil
içimden akan sevgi ve hüzün seli bu
konuþurken gözlerine bakamadým
içimde yutkundum hep
aðlarken içime akýttým
senin adýný haykýran yaþlarý
yaþaran gözlerinden düþen damlalarla
baþka masaya geçerken
yeþeren umutlar oldu kalbimde
ayrýlýðýn son sahnesini oynarken
senin gözlerinden yaþ akarken
benim kalbim kan aðladý
hele arabaya gidip konuþunca
ve sel olmuþ hýçkýrýkla dolmuþ sesinle
ben kimle konuþacaðým þimdi deyiþin
beni benden aldý
Severek ayrýlmak ne zormuþ
koca bir fil sanki
aniden göðsüme oturmuþ
hele birde senin yalnýzlýða sitemin yok mu
beni mahvu periþan etti
ben alýþýðým demiþtim sana
mahvolmaya
ama alýþýk deðildim bir masumu
mahvetmeye
bir haftalýk susma orucu baþlattýk
ne kadar dayanabiliriz ayrýlýða
ve sensiz sessizlik çýðlýðýna
ne kadar sabrederim diye
hayatým da ilk defa
birine yalvarýp engellettim kendimi
elim kolum aðzým olan
sana ulaþabildiðim her yerden
geçen zaman nasýl diye sorarsan
Hýzlý ve Öfkeli deðil
Üzülmüþ Özgür
ama HÜZÜNLÜ
Yaðan bulut gibiyim kaç gündür
Gözyaþlarýmla suladým asfaltlarý
Parktaki çimler þahit
arabamýn direksiyonu
nasýl hýçkýrdým ve kýzdým kendime
adýný duamda isterken bu kadar nankörlüðüm niye
iþte uzatýyorum elimi sana
ve kalbimi
tutarsan eðer
bir ömür senin bu yürek
evet biliyorum
seninle hayat hem güzel
bilmem belki burnumdan gelecek
lakin
býrakamam ben sevdiðimi yarý yolda
nasýl olsa bu hayat bir þekilde bitecek
varsýn son nefesimi ellerinde vereyim
gözlerine bakarak öleyim.....
#AyhanÖzcimbitÞiir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.