Gül Ektim Diken Biten Toprağın Sinesine

Her mesafe içimde her yakýn uzak bana
Bildiðim yalnýz o ki sevdalar tuzak bana.
Baharý özlüyorken kardelen bin sabýrla,
Bendeki bu bekleyiþ daha derin geceden.
Seninle gelen azap kuþ tüyü yatak bana.

Gül ektim diken biten topraðýn sinesine.
Sabýr yazdým sevdamýn uslanmaz hevesine.
Özümü sende buldum sana sundum özümü,
Yalnýz senin adýnla süsledim gönülleri
Iþýk tuttum daðlarýn karanlýk gölgesine.

Amansýz feryatlarýn kuytusunda saklandým.
Gözlerim aðlamaklý sýrýlsýklam ýslandým.
Kim arar bulur beni mehtabýnda gecenin
Kim kara zindanlardan özgürlük sunar bana
Öfkeyle yoðruldum hep sevgiye yasaklandým.

Ellerinde yeþeren umutlar ýrak bana
Her þeyimi al yalnýz kendini býrak bana!
Ey zemheri tadýnda içimde soðukluðum!
Gelirsen artar neþem, gidersen, burukluðum,
Sensiz bulutlar nemsiz topraklar çorak bana…

Ýstemem karanlýðýn sinesinde hayatý;
Sensiz istemem asla böyle bir saltanatý.
Sensiz hazandýr bahçem seninle Gülizar’dýr.
Kuþ tüylü yatak azap köþkler bile mezardýr
Tek muradým sunmandýr bana o kutlu tahtý.

Kýþ oldu mevsimleri sensiz bak gönüllerin
Paramparça dünyasý dünyada hüzünlerin
Kinin maðlubiyeti sonsuza dek sürecek
Sevgiyle yeþerecek el sürdüðün bahçeler
Elbet yarýný da var bugünün ve dünlerin.

Senden uzak hayatýn mekânlarý dar bana
Hasretiyle yandýðým ölümlerdir yar bana.
Yokuþlar çýkýyorken bu gönül yapayalnýz,
Benim olsun sualsiz senden gelen her çile
Ölümler benim olsun, böyle yaþam ar bana.

Dünyasýný dolaþtým hüznün, ben adým adým…
Gecelerin koynunda, sabahlar yudumladým.
Ömür kýsa bir anmýþ, ölüm vuslatýn adý
Ve ayrýlýk her þeyin kýymetini bilmekmiþ
Yalnýz seni yaþamak, sende kalmak muradým.

Zaman kývrým kývrýmdý, benim geçtiðim yerde
Zindanlar taþýyordu rengimi, renklerinde.
Elinden tutmak için bitmeyen bir sevdanýn,
Yalýnayak çýkmýþtým daðlara, ardýn sýra
Arayýp da bulsaydým gölgemi, izlerinde.

Yýllardýr ýzdýrablar özünü sunar bana.
Görseler bu halimi, Mecnunlar yanar bana.

Sosyal Medyada Paylaşın: