Moonlight Sonata

Ay ýþýðýnda gözlerime yansýyan sen
Dudaklarýmda ritmini hissediyorum
Vücudunda parmaklarým, kulaðýmda Beethoven’dan parça
Rüzgarlar seyircilerin gürültüsü olsun hatta
ikimiz de siyah giyinmiþiz, bu da harika

Geldiðimizden daha fazla sislenmiþ sahne,
Dekorlar daha bir saydam,
Iþýklar daha bir loþ.
Parmaklarým neden yavaþladý?
Sen ayný sen, parça ayný parça
Ya ben?
Ayný ben miyim?

Ellerimi býraksam da çalýyor Beethoven
Ya bunca zamandýr kim çalýyordu
Belleðim cevaplayamýyor gördüklerimi
Gözlerine býraktým kendimi,
Ve cevapsýz kalan tüm görüþlerimi
Daha sýcak olamaz inan ki

Yeni bir dünya açýyorsun gözlerinde
Daha önce görmediðim güzel renkler
beyaz tenine çok yakýþýyor
Soðuða aldýrmadan takým ceketimi çýkartýyorum
Nefes nefese ýsýnýyoruz

Gülüþün beni çocukluk anýlarýma götürüyor
Ayný annem gibi
Karanlýk ruhumun fýrtýnalý havasýnda
Diðer varoþlardan arsýzca açan çiçek bahçesi
Ay ýþýðýna serilmiþsin, duygularýn arasýna

Sesini duyamýyorum ya da hiç konuþmuyorsun
Belki hiç söylemediðin kelimeleri tercüme ediyorum
Ne Türkçe, ne Ýngilizce

Bilge zihnim kavrayamýyor aykýrýlýðýný
Gerçek misin diye düþünmedim deðil
Seni inkar etmek istemiyorum
Sadece kendimi kandýrýyorum

Gerçek deðilsen ölmüþ de olabilirim
Belki affedilen ruhuma hediye edilmiþsindir
Tanrýnýn armaðaný vardýr sýnavýndan geçenlere
Peki o halde tanrý nerede ?

Ya da derin bir uykusundur
Uyanmak istemediðim
Ýllüzyonlar çalýyorsun ürkek gözlerime
Müjganda bir damla yaþ ve ayýþýðý ile

Ömer Gümüþ
17.9.2019








Sosyal Medyada Paylaşın: