Her mevsim, her ay, her gün. Her saat, her dakika, her saniye. Ýþte içinde olan tek þey sensin, Cihanda kaybolan yine sensin. Yaþlý bir çocuðum. Lise yýllarýný özledim. Tek dilek mutluluktu. Karanlýk nedir bilir misiniz? Sönen mumun hediyesidir. Akla güneþ gibi. Yadigardýr insana. Soðuk esen rüzgarlar. Hangi mevsimden gelir? Ya son bahar ya da kýþ. Bazende ilkbahar. Hangi ay mutluluk verir insana? Sen gelince der þairler. Ya günler? Onlar bambaþka haberciler. Bitmek bilmeyen, Yahut nasýl geçtiðini anlamadýðýn günler. Saatlerce düþündüm. Kalýcý izler býraktýlar. Baþlamak hataydý. Bir dakika dalgýnlýk. Seni sadece bir saniye unuttum, Ve kaybettim.
Þeref UYGUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serefuygun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.