FİKİRLER YORGUN
Ümitsizliðe düþen insanlar,
Yaþam mücadelesini kaybederler,
Beyinsiz, düþüncesiz vadilerde,
Her bir bakýþ yorgunluktur...
Gücün altýnda ezilen fikirler yorgun,
Gözlerini dünyaya açmýþ bebekler yorgun,
Daðdan daða, obadan obaya yaðmur taþýyan,
Sevda yüklü bulutlar yorgun…
Ýnsanlýk mücadelesi veren sevgiler yorgun,
Yeþilliðin yok olduðu dünyamýzda,
Oksijen üreten aðaçlar yorgun,
Çocuklarýný daha mutlu güne,
Taþýma mücadelesi veren,
Anneler, babalar yorgun…
Eðitimin dehlizlerini yuva edinen,
Emek yüklü öðretmenler yorgun.
Her gün ders, sýnav kaygýsý çeken,
Gencecik beyinler yorgun.
Baþýboþ insanlarý taþýyan,
Dilsiz sokaklar yorgun.
Manevi mirasýn temin edildiði,
Medeniyetler yorgun.
Cemaat bekleyen, camiler yorgun.
Menfaat putunun hâkim olduðu,
Kýsacýk ömürde, yardýmlaþma yorgun.
Yalnýzlýktan çile yumaðýna dönen,
Kardeþlik ve dayanýþma yorgun.
Hayatýn gayesini adalet olarak gören,
Umut yüklü gençler yorgun.
Ýyilik rüzgârýnýn estiði toplumda,
Tohumlar, fidanlar, filizler yorgun…
Sözlerin mahkûm olduðu yerde,
Meyve verecek düþünceler yorgun.
Her gün ders çalýþýn denilen,
Körpecik öðrenciler yorgun.
Tabiatýn güvencesini taþýyan,
Umutlar, düþünceler yorgun.
Daðýn zirvesinde
Yaþam mücadelesi veren,
Rüzgâr yorgun, kar yorgun…
Dünyanýn çilesini omuzlayan
Özgür fikirler yorgun.
Her taraf, kan revan içindeyken,
Ýmdat diye baðýran çocuklar yorgun.
Kaderine küsüp terk edilmiþ,
Harabeler, minareler yorgun.
Denizlere ulaþmak için,
Can çekiþen, nehirler yorgun.
Açlýk krizine girmiþ canlýlar yorgun.
Emperyalistlerin aðýna düþmüþ,
Hak olan, sermaye yorgun.
Çalýþma azmi ellerinden alýnan,
Umut yüklü insanlar yorgun.
Kýskançlýk krizine giren,
Bakýþlar yorgun, beyinler yorgun.
Egolarýný tatmin etmek isteyenlerin,
Eline býrakýlan insanlýk yorgun.
Yorgun, yorgun, yorgun ve yine yorgun…
07.10.2018
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.