EKSİK BİR ADAM

Saat gecenin ikisi gözlerim kapanýyor,
Seni düþünmekten hayal etmekten yoruldum.
Aþk kapýyý çalýnca gönül ferman dinlemiyor,
Ama seni çok sevdiðimi deðiþtirmez yorgunluðum.

Günler bir bir geçtikçe aþýk oluyorum hasretine,
Hasretini kötü sanma her an seni düþünüyorum.
Her þeyine muhtacým, kalbine, tenine nefesine.
Hani o içimi yakan gözlerin var ya aklýma geldikçe gülüyorum.

Gözümü tavana diktim þu an, senle beni düþünüyorum,
Uyanýkken hayale dalmak dedikleri bu olsa gerek.
Her zorluða bir gün benim olacaksýn diye sabrediyorum,
Benim için yaþamanýn tek anlamý nefes aldýkça seni sevmek.

Çekip giderim eðer rahatsýzlýk verdiðimi hissedersem,
Sevdan kasýp kavursa da, yüreðim ateþlerde yansa da.
Sensiz bu caný ne edeyim uðrunda harcarým sen istersen,
Tek baþýma ölmek deðil, senle yaþamak istiyorum müsaaden olursa.....

Hayatý yanlýþ öðretmiþler bana, eksik yaþamýþým,
Þimdi sen varsýn beni ben yapan, hayata baðlayan.
Meðer seni tanýmadan önce ben yarým bir adammýþým.
Bir ateþ yaktýn yüreðimde, gözle görülmeyen, kabýna sýðmayan.


Sosyal Medyada Paylaşın: