Sen kimseyi sevemezsin. Ellerin titrer, Canýndan can gider. Deðil kalbini, Günahýný bile veremezsin. Ýþte öyle zalimsin, Öyle merhametsiz. Yaþýyorsun ama, Bil ki sebepsiz. Nefes alýyorsun ama, Ýnan ki amaçsýz. *** Sen kimseyi sevemezsin. Ellerin titrer, Canýndan can gider, Deðil birine gönül vermek, Sicim gibi yaðmurun altýnda, Bir tas su bile veremezsin. Ýþte öyle bencilsin, Öyle vicdansýz. Lakin Ýlahi bir adalet var, Gelir bulur seni zamansýz. *** Sen kimseyi sevemezsin. Karþýnda yanýp kor olsam, Bakýp yaramý göremezsin. Uçurumun kýyýsýnda kör olsam, Uzanýp yönümü çeviremezsin. Ýþte öyle yüreksizsin, Öyle yetersiz. Aþk senin için, Bence zaten gereksiz.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.