Suç onda deðildi ki; Ben sevmeyi bilemedim. Daha ilk görüþte, Tuttum kalbimi verdim. Daha ilk gülüþte, Yelkenleri suya serdim. Ama bir bilseniz, Sanki canýmda can gibiydi. Sanki içimde parçam gibiydi. Sandým ki ben ona gitsem, O da bana gelecek. Sandým ki kalbimi versem, Gönlünü bana verecek. Eksik yarým tamamlanacak. Ve mutluluk beni de bulacak. Ne bilirdim nefessiz kalacaðýmý. Ne bilirdim daha bir eksik, Daha bir yarým olacaðýmý. Saadeti ararken acýya, Kedere kavuþacaðýmý. Ah etmeyin ne olur, Suç onda deðildi; Ben kendim gibi olamadým. Ellerim titredi mesela, Gözlerim saða sola kaçtý. Aklým tutuldu, Görseniz baþýma ne iþler açtý. Bildiðiniz salak oldum salak, Tanýyan bilenler halime þaþtý. Nereden bilirdim ki, Aþkýn beni bu hale koyacaðýný, Deðil hevesimin, Nefesimin bile, Boðazýmda kalacaðýný.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.