Gidenin de,kalanın da..

Madem ki hepimiz günün birinde,
bu köhne dünyadan çekip gideceðiz.
O halde bunca eziyet, bunca çile neden?
Bunca matem, bunca kahýr ne için.
Neyin savaþýný veriyonuz dostlar.
Aslýnda yaþadýklarýnýzýn hiç biri,
size matem çektirmiyor,
sadece korku veriyor, ölüm korkusu.
Hayat demek ölümü beklemektir zaten.
O zaman bunca telaþ niye.

-----

Azda olsa, çokta olsa herbirimiz,
yeryüzündeki doðal güzellikleri
göreceðiz.
Deniziydi,
yýldýzlarýydý,
aðaçlarýydý.
Ne bileyim falanýydý, filanýydý.
Göreceðiz.
Yaþarken birçok þeyin tadýna da
bakacaðýz.
Sonra da istesek te, istemesek te,
gidiyorum elveda hayat deyip
topraða gireceðiz.

-----

O zaman neyin mücadelesini veriyoruz.
Birbirimizi neden üzüyoruz.
Neden yýkýyoruz.
Neden sevmenin o büyük hazzýný
yaþamýyoruz.
Mutlu olmaya, mutlu etmeye çalýþmýyoruz.

-----

Gidende bir, kalanda birdir dostlar.
Unutmayalým ki;
Birgün kalanda gidecektir.
O halde;
Gideninde, kalanýnda gönlü hoþ olsun.

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: