Duam...

Bir öfke uðruna çýkmaz bir yola
Düþtük sen bizleri kurtar Allah’ým!
Farkýnda olmadan çizmeyi çoktan
Aþtýk, sen bizleri kurtar Allah’ým!

Beþerdir, yanýlýr, azar da bazý,
Gelirmiþ her baþa yazýlan yazý.
Dara düþtük öyle ettik niyazý
Hoþtuk, sen bizleri kurtar Allah’ým!

Ne edepte kaldýk ne töreye uyduk,
Ýz’aný, vicdaný, bir yana koyduk.
Þuuru kapatýp, bedeni soyduk,
Coþtuk, sen bizleri kurtar Allah’ým!

Bir günah iþledik, insanýz tabi,
Utandýk, dar geldi yerlerin dibi.
Nasýl ki bir leþin þiþtiði gibi
Þiþtik, sen bizleri kurtar Allah’ým!

Uzaklaþtýk, koptuk senin dininden,
Kimse söz etmedi mahþer gününden.
Cahil kaldýk iþte iman yönünden,
Boþtuk, sen bizleri kurtar Allah’ým!

Aklýmýz darýldý, küstürdük onu,
Yargýladýk bir de astýrdýk onu.
Sandýk ki "bir köþeye kýstýrdýk onu"
Þaþtýk, sen bizleri kurtar Allah’ým!

Biliyoruz, yandý bizim çýramýz,
Düzelmez mi dönsek artýk aramýz?
Kabuk baðlýyordu eski yaramýz
Deþtik, sen bizleri kurtar Allah’ým!

Ne bilelim halden, henüz çýraktýk,
Ocaðýn altýný yaktýkça yaktýk.
Yemin olsun, tövbe, döndük, býraktýk.
Piþtik, sen bizleri kurtar Allah’ým!

Bir o yana baktýk bir de bu yana,
Anlamadýk ki hiç, "kim kimden yana."
Elimizi açtýk son çare sana
Koþtuk, sen bizleri kurtar Allah’ým!

13.09.2019/Konya


Sosyal Medyada Paylaşın: