Yol Verin Dağlar

YOL VERÝN DAÐLAR
Yol vermez daðlar, gideyim yâre
Yoktur derdime, baþka bir çare
Adres ver gelem, dediðin yere
Yol verin daðlar, gideyim yâre

Oturmuþ o yar, mektup okuyor
Yar ciðerime, hançer sokuyor
Ayrýlýk benim, caným sýkýyor
Yol verin daðlar, gideyim yâre

Kaderim kötü, ceza verdiler
Aþk yüreðinde, ölmez dediler
Ne yaptýmsa ben, kötü bildiler
Yol verin daðlar, gideyim yâre

Sýla uzaktýr, yol vermez daðlar
Ayrýyým yardan, yüreðim yanar
Deðme yarama, ciðerim kanar
Yol verin daðlar, gideyim yâre

Deyin dostlarým, neler oluyor
Bak cümle âlem, bize gülüyor
Yaralý kalbim, derman arýyor
Yol verin daðlar, gideyim yâre

Yaralý kalbin, dermaný sende
Bu can çýkmýyor, hala bedende
Yürüyecek hal, kalmadý bende
Yol verin daðlar, gideyim yâre

Yaktýn beni, insafýn yok haným
Kessen boðazým, akmýyor kaným
Merhem yok deme, sýkýlýr caným
Yol verin daðlar, gideyim yâre

Yol verin bana, ey yüce daðlar
Her gören benim, halime aðlar
Yârin hasreti, ciðerim daðlar
Yol verin daðlar, gideyim yâre

Midayet’im yazma, artýk yeter
Ýnan ayrýlýk, ölümden beter
Dertlerin bir gün, gelirde biter
Yol verin daðlar, gideyim yâre
(0243) Mayýs 1983
Þair Midayet Kara



Sosyal Medyada Paylaşın: