YİNE BEN
Hasret baðým filiz verdi çok þükür;
Sabrýmýzý cýlýz verdi çok þükür;
Deliliðim omuz verdi çok þükür;
Yarým akýl gülüyorum yine ben…
Kader yollarýmý baðlatýr oldu;
Yanan yüreðimi daðlatýr oldu;
Güldürmek bir yana aðlatýr oldu;
Gözyaþýmý siliyorum yine ben…
Þu mereti benden baþka içen yok;
Yaþamaktan benim gibi kaçan yok;
Goncam hain, ilaç için açan yok;
Saçlarýmý yoluyorum yine ben…
Keyfe – keder dem vaktini saymazsan;
Olur – olmaz gam vaktini saymazsan;
Nerde – nasýl tam vaktini saymazsan;
Senden fazla ölüyorum yine ben…
Mutluluklar müjdeleri kýt verdi;
Kirazlarým, ayva verdi dut verdi;
Raporlarým Bakýrköy’de yat verdi;
Gidip-gidip geliyorum yine ben…
Efkârýmla hüzünleri aþarak;
Neþelenip çocuk gibi coþarak;
Bazen yürüyerek bazen koþarak;
Sana doðru geliyorum yine ben…
Ali ALTINLI – 10.09.2019
Saat: 04:59
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.