Şirince'nin Aksi

evler akýp geliyor daðdan aþaðý.
küçük pencereleri, beyaz duvarlarýyla.
bahçelerinde karadutlar, üzüm asmalarýyla.
evler akýp geliyor,
kiminde köylü oturan hâlâ,
kimi, yabancýya peþkeþ evler.
köy köylükten çýkalý çok olmuþ ya,
yüksek sokaklarýnda tavuklar, mûteriz hâlâ.

bir sokaktan aþaðý, aheste iniyor genç adam.
yavaþ ve sakin, adým adým...
gömleði alt sokaktaki kiremit damla hizâlý,
baþý öne eðik, belki biraz kendiyle nizâlý,
yürüyor.
oynamaktan korkup evde saklanan misket þavkýnda gözleri,
bir þeyler arýyor köyün taþlý yolunda.

gölgesini görüp ürküyor sanki genç adam,
deðiþtiriyor yönünü aniden.
o ki fotoðraf bile vermekten imtinalý.
dünyaya aksi düþsün istemeyenlerden.
aksi düþünce, aslýný kaybedeceðini sanmakta belki.
aksi düþünceleri de var böyle belli ki.

oysa münevver adam, köyün
þirin
taþlarý üstünde yürüyen genç.
þiirin de fikrin de sevdalýsý, kendini bildi bileli.
bir þiirin fikrine meyyal de olmakta,
bir fikrin peþinde seyyah da olmakta
zaman zaman.

oysa sanatkâr adam, köyün
ince
taþlarý üstünde yürüyen genç.
sanatýn da sýnaatýn da meftûnu, kendini bildi bileli.
aðaca nakýþ da vermekte ince beyaz elleri,
baðlamaya saza tel de germekte
zaman zaman.

evler akýp geliyor daðdan aþaðý.
taþ döþeli sokaklar ama çarçamur.
pembe çiçek gelin olmuþ, bir kapýya girmekte,
tekir kedi basamakta mahmur,
yavrularýný telaþsýz emzirmekte.

evler akýp geliyor.
bir sokaktan aþaðý, aheste iniyor genç adam.
meyus ve naif, adým adým...
oynamaktan yorulmuþ mahzûn gözleri,
kendini arýyor köyün taþlý yolunda.

04.10.2017 sýfýrüç
ÝZMÝR
Uður Demircan
Sosyal Medyada Paylaşın: