YANLIŞ ÖMÜRDEN KAYIP
Çok yüksekte gezinme, biraz yakýn dur yere
Orada rüzgâr serttir, yapraðýný dökersin
Tedbirini almadan çýktýðýnda sefere
Kâra gideyim derken, hep zararlý çýkarsýn
Ýradene sahip ol, yar olma yabancýya
Ne yolcuya güven duy ne de inan hancýya
Anlaþýlmaz sebeple dost olunca yancýya
Bilinmez diyarlarýn mecrasýnda akarsýn
Ýnsan hak ve hukukun tarafýnda kalmalý
Neye müstahak ise layýðýný bulmalý
Haddini bilmek gibi meziyeti olmalý
Aksi bedel ödetir, cezasýný çekersin
Unutma geçmiþini, baban, deden, ataný
Ecnebinin zulmünden, zehirleri yutaný
Özgürlüðün uðruna kara yerde yataný
Dünden ders alamazsan yarýnýný yakarsýn
El atýna binme hiç, yürü gerektiðinde
Gururunu yitirme, naçarlýk çektiðinde
Dost bildiðin tarlana kötülük ektiðinde
Hayat çekilmez olur, kendinden de býkarsýn
Ayý ile dostluktan asla ders almýyorsan
Ayný çuvala girip hiç iflah olmuyorsan
Doðruya dönmek için baþka yol bilmiyorsan
Gelecek günler için umutsuzluk ekersin
Yanlýþ ömürden kayýp, mizanda yekün tutmaz
Ona duçar olanýn ömrünce derdi bitmez
Hatada ýsrar etmek, þahsýna deðer katmaz
Muhtemel ki sonunda insanlýktan çýkarsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.