Babamın 20.Yılı

BABAMIN ÖLÜM KAÐIDI

1 Temmuz 1925...
9 Eylül 1999…..

Tüm sayýlar dokuz...
Þanslý bir gün diye,
Evlenmek isteyenlerin
Evlenmek için randevu aldýðý bir günde
Acým sakalýmý kesmedi.
Acým kolumu kesti.
Babamý kaybettim.

Benim sevgili babam;
Dünyanýn en kalender gamsýz adamýydýn.
Ölüm ve mezarlýktan korkardýn.
Senin mezarlýkta olmaný,
Düþünemiyorum bile.
Mezarýnýn üstünden yirmi mevsim geçti.

Kimse sana kötü demezdi.
Yine de gittin.
Babamýn son 24 saati..
Hastaneye gitmeden son sigaraný içmen.

HASTANE..
………….

Bilincin geldi gitti.
Öyle ajitasyon yaþadýn ki;
Marþlar söyledin babam.
Koðuþ arkadaþýn ,
Baþka odaya geçti.
Çocukluðunu yineden yaþadýn.
13 yaþýnda at sýrtýnda,
Mýzýka çaldýðýný hatýrladýn.
Nede olsa annenin babasý çerkes.

Saatler ve sen dingin,
Koskoca hastane sessiz,
Oldukça sessiz ve sessizlik..

Saat: 2.45….
Doktor beni odadan çýkardý.
Saat: 03.00
Odaya girdim;
Babamý kaybettiðim anlar.
Uykunda gittin babam.

Sabah...
Yaþasaydý eþyalarýný,
Annem toplayacaktý.
Ben topladým.
Kasketin, ceket ve pantolon,
Saat takmayý sevmediðin için
Kiþisel olarak saatin bana kalmadý.

Devrek bastonunu,
Onu ben kullanýyorum.
Kiþisel olarak
Birde ölüm kaðýdýn..

Sararmýþ ölüm kaðýdýn,
Bana sensiz geçen zamaný hatýrlatacak.
Aile ölen bireyler ile eksildikçe,
Anýlar ters orantýlý çoðalýyor.

Mevsim yine sonbahar;
Mezarlýktaki aðaçlar,
Geleneksel sarý deðil
Aðaçlar yeþilliðini korumaya çalýþýyor
Ýçimdeki kalan son yeþilde öyle
Mevsim yine sonbahar
Babam yine yirmi yýldan beri yok
--------------------------------------------
9 Eylül 2019
Sinop




Sosyal Medyada Paylaşın: