KAPANMAYAN YARAMSIN
Artýk sensiz tükendim artýk sensiz yorgunum;
Kapanmayan yaramsýn, kana doymuþ gözlerim…
Beynimdeki hücrede, konuþ diyen sorgunum;
Bu yüzden adam olmaz, hep asýlmýþ yüzlerim;
Kapanmayan yaramsýn, kana doymuþ gözlerim…
Sormadan bir telaþla giderken misafirler;
Her vedadan sonrasý, tükenir umutlarým;
Sensizliðe and içer þimdi bütün þehirler;
Kýrýlýr kýrk yerinden, açarken kanatlarým;
Her vedadan sonrasý, tükenir umutlarým…
Söyleyecek söz biter kelimeler tükenir;
Konuþsam suçlu benim konuþmasam kabahat;
Çýkar hançer kýnýndan yeni baþtan bilenir;
Þimdi hicran yosmasý efkar giyinir kat kat;
Konuþsam suçlu benim konuþmasam kabahat…
Yeni doðan güneþe hayaller baðlamadým;
Yaramýzý görenler eksik etmez tuzumu;
Yere düþtüm, yýkýldým, yine de aðlamadým;
Yani mevsim o mevsim hasrette baðbozumu;
Yaramýzý görenler, eksik etmez tuzumu…
Simdi susma düþ kýzý, çalan þarkýyý dinle;
Nakarat mýsralarýn her tekrarý, siyahým;
Gülüþler resimlerde tutsak kaldý yeminle;
Bu yüzden çile çeker dilimdeki eyvahým;
Nakarat mýsralarýn her tekrarý, siyahým…
Hangi kurt tövbe eder gariban yarasýnda;
Hangi hekim dermaný kaleminde bekletir;
Sahipsiz dudaklarým, Kalecik Karasýnda;
Yýkmasa da kadehler, diz üstü emekletir;
Hangi hekim dermaný kaleminde bekletir…
Ali ALTINLI – 05.09.2019
Saat: 23:57
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.