Gündedün

Bu günden geriye baktým bir zaman,
Elli yýl öteye varývermiþim.
Gönlüm de benimle birlikte zaten
Kolumu boynuna sarývermiþim.

Mahcup mahcup vardýk önce okula,
Gönlümle göz göze hem de kol kola…
O eski yerinde duruyor hala
Bir anda karþýmda görüvermiþim.

Uzandýk birlikte altmýþlara dek,
Neler yaþamýþsak, anarak, tek tek.
Elimde güllerden bir demet çiçek
Ýlk öðretmenime verivermiþim.

Oynaþýr önlüklü kara çocuklar,
Her biri sarýlýp bizi kucaklar.
Belirli belirsiz tüten ocaklar
Hepsini hayýra yoruvermiþim.

Hissettim derinden yürek sýzýmý,
Aradý gözlerim “Huri Kýzýný.”
Kara tahtadaki o ilk yazýmý
Gözümün önüne serivermiþim.

Þu görünen sýra benim sýram mý?
Sýzlayan bu yara benim yaram mý?
Söyleyin bana bugün bayram mý?
Dilimden dökülüp soruvermiþim.

Dalgýnlýðým geçse, hasretim geçmez,
Gözümden kaçsa da gönlümden kaçmaz.
Hayallerim uçar, bedenim uçmaz
Böylece murada erivermiþim.

Eylül.2019/Konya




Sosyal Medyada Paylaşın: