SONBAHAR

Sonbahar

Bir sonbahar esintisi oldu sesler kulaklarýmda,
Bir yaðmur damlasý gibi
hayat avuçlarýmda...

Kýrklarýn sonu gibi dingin, telaþsýz ve huzurlu...

Yok bu sonbaharýn hiç yaygarasý,
Yavaþ yavaþ teslim alýrken ruhumu,
Kanatlandýrýp ekleyiveriyor yaþama...

Rüzgarý, yaðmuru, hýþýrtýlý yapraklarý ile pekte bir havalý...

Camýn önünde yudumlarken hayalleri,
Varsýn alsýn yaþamdan endiþeyi, telaþlarý...

Hayatýmýzýn karmaþasýný yaðmurlar yýkayýp götürsün,
Sonbahar rüzgarlarý silip süpürsün...
Aksýn hayatýn yükü tüm omuzlardan...

Gösteriþiyle savrulurken altýn, sarý, turuncu, kýzýl yapraklar,
Doða son kez bizim için söylesin þarkýlarý...
Dolsun ruhumuz umutlarla,
Kelimeler kifayetsiz kalsýn.

Sonbahar yaþamýmýza ruhuyla dokunsun...

Ýþte þimdi sevdim ben bu Sonbaharý...

Leyla GÜNEÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: