Deprem

Deprem

Gökyüzünde þimþekler çaktý, yýldýzlar aktý
Bir anda dünyamýz karardý, kýyamet koptu,
Aðlayan, inleyen canlar yürek kararttý
Yer gürledi, toprak yarýldý, cihan aðlattý.
Ya Rab, kurtar bu hengameden cümlemizi
Selden, yangýndan, depremlerden koru bizi
Kur’an nuruyla doldur, uyandýr gönlümüzü,
Yalvarýyoruz Allahým, duy bu sesimizi
Bizler günahkar kullarýz, affeyle hepimizi.
Depremler, kýyamet provasý, bilinsin hep,
O günden bugüne dersler alýndý mý acep?
Rüþvete, kayýrmaya engel olundu mu acep?
Merhametle, sevgiyle dolundu mu acep?
Binalardaki deprem gelip geçici, ne ki?
Yýkar, yenisini saðlam yaparsýn belki,
Kalýcý deprem; gönülde, imanda inan ki!
Beyin felç, ruh dumurda, akýl iflas etmiþse,
Ýnsanlar mankurtlaþmýþ, iz’an elden gitmiþse,
Madde manayý boðmuþ, irfan özden gitmiþse,
Gözleri kin bürümüþ, vicdan kalpten gitmiþse…
Her günümüz depremdir, her anýmýz deprem,

Kazým Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 17 Aðustos 2019/ ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: