SONBAHAR GECELERİ

Ruhumun hezeyaný, depreþti bu sonbahar.
Rüzgâr vurdu dalýndan, döküldü tüm yapraklar.
Yüreðimde bir acý nüksetti bu aralar.
Radyodaki türkünün, inliyor naðmeleri.
Yüreði hüzün kaplar, sonbahar geceleri.

Sevgililer gittiler, unuttu sevdiklerim.
Yine bir çeþme baþý, üþüyordu ellerim.
Sabahýn seherinde, bir ilkbahar beklerim.
Annelerin yürekten , söylenir ninnileri.
Bedene gam kederdir, sonbahar geceleri.

Yeþile naziredir, çimen gözlü güzeller.
Sevgililer göç etti, ilkbahara göçtüler.
Gönüldeki umudu, býrakýp terk ettiler.
Ýçli çalar naðmeler, getirmez gidenleri.
Bu gönlüme dert olur, sonbahar geceleri.

Duygular þimdi yoðun, gelenler göçtü gitti.
Aðaçtaki leylekler, yuvasýný terk etti.
Çomar bile kendini, kulübeye hapsetti.
Hazaný müjdeliyor, radyonun naðmeleri.
Üþütür yavaþ yavaþ, sonbahar geceleri.

Dað baþýndaki sisler soðuða gel gel diyor.
Yeþillikler kurudu, kuzular meleþiyor.
Çeþmedeki güzeller, göç baþladý gidiyor.
Güz geldi yaprak soldu, unuttuk sevgileri.
Kuru bir ayaz olur, sonbahar geceleri.

Garipte de  nasip yok, terk etti ilhamlarý.
Yüreðinde sýzý var, gelmiyor Leyla’larý.
Bütün gece dolaþtý, arþýnladý yollarý.
Dilindeki muamma,  mevsimin güfteleri.
Rüzgar olur, yel olur, sonbahar geceleri.
04.09.2019 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: