Ýþte yine sustu kâinat
Kuþlar yuvasýna döndü,
ýssýzlaþtý buralar..
Köylü çalýþtý aldý hasatýný
Çoban çaldý kavalýný topladý sürüsünü
Evlerin ýþýklarý yandý birer birer..
Gecenin seyrinde bir tek ben
Saçlarýmda dolaþan ýlgýn bir rüzgâr..
Etrafýmda uçuþan ateþ böcekleri
Sokak lambasýna ne hacet der gibi
Köpek havlamalarý
Bir yudum sevgi için
Sahibine sadakati gösterir gibi.
Ýnsanlar geliyor aklýma
Sevgiye, sevgiliye deðer vermeyen
Ýhanet eden insancýklar..
Gecenin seyrinde ben
Avuçlarýmda hüzün notalarý
Bedenimde rakseden ayýn þavký
Yorgun ruhumu aþikâr eder gibi..
Ýþte yine alev aldý gözlerim
Yýrtýldý göklerin sancý perdesi
Bir dað baþý sür/gününde
Yalnýzlýðýn kör kütük dem’indeyim
Þimdi bütün mevsimler Eylül...
_Duygu Þen_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.