MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Düşte kalan şiir
şev

Düşte kalan şiir




Boþ bir o kadarda nahoþ zamanlarda
Eksik kalan yanýmý topluyorum

Tahta pencereli o eski ev var ya hani
Ýþte o pencere ardýnda sokakta olanlarý izliyorum
Belkide artýk olmayanlarý düþlüyorum

Cam ayna oluyor çocukluðum yansýyor gözlerimden
Uzanýyorum geçmiþe

Çýðýrtkan sesiyle tepside yoðurt satan
Mahallenin topal yoðurtçusu çýkýyor
Leblebi tozu aldýðýmýz bakkalýn önünden

Ýki eski gömleðe Çingen lastiði veren
Eskici rýza amca geliyor
Siyah ceketi hala üzerinde bak

Somun ekmek doyurmazdý bizi
Çarþý ekmeði almak için fýrýna koþardýk
Yarýþý kim kazanýrsa sýcak ekmeði o taþýr
Onun elleri yanardý
Hatýrlarmýsýn elim yandý aðladým diye
Yarýþý hep kaybederdin bilerek
Benim bilmediðimi sanarak


Köy peyniri arasýna birazda maydanoz
Ayaküstü kahvaltýlarýmýzýn tadý yok artýk dilimde

Kapý önündeki dereden yollarý sulardýk
Sende kerpiç evin tahta kapsýný aralar gülümserdin
Kimse bilmezdi sen her sabah kime gülerdin

Biz göçtükten sonra duydum ki
Fýrýn yarýþýný kaybetmemiþsin hiç
Yol sulanýrken kapý ardýna çýkmamýþsýn
Ayaküstü sýcak ekmek arasý kahvaltýlar yapmamýþsýn

Bak ben yine tahta pencere önündeyim
Sen tahta kapý ardýnda

Bir tek farkla

Yolu sulayan kýzým
Kapý ardýndan gülümseyen oðlun


þev

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.