susmanýn yüküyle omuzlarý çökmüþ
üzgün ve yorulmuþ bir kalpten ibaret deðilim
yarým asýrlýk badem aðacý benim gövdem
kýrýldýðým yerden çiçek açýyorum
incitildikçe öðreniyor insan
incitmeden sevmenin inceliðini
bu yüzden bütün kýrýlmalarým iyimser
bütün kýrýlmalarým bahara gebe
bu yüzden yaðmur suyuna batýrýlmýþ gibi ýþýl ýþýl
hoþgörüyle incelttiðim aðrýlarým
yaþamak vazgeçmeyenlere gösteriyor en güzel yüzünü
ve dünyanýn en güzel yüzü senin yüzün
vazgeçemem
elimi uzatýr dokunurum yüzüne
kalbimde mutlu sarsýntýlar
hep buçuklu yaþýmdayým
hep o hastane odasýnda
hep o heyecanla seviyorum seni
ve hep o ürkek telaþla
hicran aydýn akçakaya