sana/sadece sana..

Ve içinde büyük
Bir parçam var.

Zaman kekeme bir alýþkanlýk gibi
Bulaþtý dile.

Söz, bir tekrarýn terk edilmiþ halidir
Ayrýlýr sesten,
Ayrýlýrken yüzler.

Ve zaman susmasýdýr bütün yüzlerin.
Ayný anda.
Ayný anýya iþleyerek kendisini.

Düþlerimi öldürdüm.
Ve kokladým sabahýn karanlýðý kestiði yerde.
Kokladým bir ha(s)ta gibi
Kentin uyanýþýný.

Ve kum saatleri kýrýldý.
Daðýldý…
Kumun, tozdan krallýðý.

Bir iç savaþa benziyordu yüzün.
‘iki daðýn arasýnda’
Ve yalnýz.

Sana mý çekmiþtir?
Senden çaldýðým çocukluðum.

Acemi bir dudak izi…
Duruyor ensemde.
Ve bazen; kýrmýzý, mor, turuncu.

Kendini sýrtlamak sayýlmaz mý?
Dönebilmek kendine.
Ve çok eksi izlerle yüzleþmek…

—Toprak, ondan olaný unutmadý,
Ve savurdu tozunu.
Kumun üflenildi oyuklarýna,
Tutuþtu narýndaki hayat.

Ve cam.
Çekti keskin soluðunu.
Ýçine aldý ondan olaný
(içini yerim derimde ýslanýr dilim)
Ve bilirsin iþte zaman öyle baþladý.

Üzüldüm…
Ýçime dar geldi / içim dinlerken bunu
Bu yüzden artýk zaman deðildim.
Buruþturdum yüzümü.
Dudaklarýmýn arasýna sýkýþtýrdým
Þiirlerini.
Hayýr, yazmadým.
Oyunu bozdum sadece.
Aynamý gördüm.
Ve bakmadým yanýmdan
Geçip giden gölgeye.

Ellerin mi terliyor?
Yoksa parmaklarýnda tutuðun
Ateþ böceði mi dokunuyor
Ciðerlerine.
Bilemem.

Utanýyor ve kýsýk sesle gülüyordun.
Ve ben seni bu yüzden hatýrlýyordum!

Ýki ayrý çaðýn.
Ýki ayrý masalý.
Dizlerime dokundu.
Kum ve saatleri.

Sen ya da ben.
Artarak azalan kim?
Merak ettim.
Diþlerimi sýktým.
Bilmek istedim.

Hiç mi?
Durmadý dokunurken sana
ZamAn.

(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: