ellerini açýp kaçýyor deniz bu akþam neden vazgeçmediðimi anlýyormuþ gibi daha vakit var deyip yaþamaya zorluyorsun beni
oysa at arabalý iki satýcý çoktan yok olup gitmiþler selam söylemiþler uzayan yolun tanrýsýndan beyaz evler ve sarý kanatlý çatýlardan
eski duvarlara dokunup þýmardý yüzü güleç çocuk beyaz taþlarýn baðýrtýsýný duyuyorum yardým et baþlarý kesik yaygaracýlar anýmsatýyor sevgiyi hafýzasýnda olaný olmayaný hayal meyal
hýzlý git çabuk çekil zamana gel muhtemelen ölmeden ölümü hatýrlýyorsun karýncalar sarýlmýþken çürüyen arzulu þarkýlar gýdýklayýcý olabilir selam söyleyin bana benzeyen gözlerin derinliðine üzülmesinler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.