EY NEFSİM
Ey nefsim ne hainsin, her melanet var sende.
Din imaný yok ettin, yer açtýn cehennemde.
Ýçin kirli lekeli, zina var gözlerinde
Þeytana kul olmuþsun, ne istedin bedenden.
Ben artýk tövbe ettim, Rabbime en derinden.
Dünyayý mabut yaptýn, her bir günahý Taðut.
Karunlar’a tamahsýn, Ebreheler’e tabut.
Hazreti Davutlardan geriye kalan Calut.
Rabbim arzunu alsýn, çeksin ciðerlerinden.
Ben artýk tövbe ettim, Yaratana yürekten.
Af kapýlarý açýk’ Rabbimin rahmeti bol.
Tövbe etmen gerekli, gayrý yoktur çýkar yol.
Kýtmir bile þerefli, yapamadýn kenden kul.
Cehennem ateþi var, seni yakar gerçekten.
Ben artýk tövbe ettim, tat alarak Rahmetten.
Ýyi düþün ey nefsim, Gayya’ya düþen arý.
Harareti yüzbin grat, kül eder yakar narý.
O gün ölmek istersin, bedenden çýkmaz zarý.
Ey nefsim düþünedur vakit doldu gerçekten.
Ben artýk tövbe ettim, Rahmet beklerim Rab’den.
30.08.2019 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.