Apardı xəyallar uzağa məni

Apardý xəyallar uzaða məni,
O sənli günlərə qayýtdým yenə.
Qəmli gözlərimin yaþý qurumur,
Bir ömür məhkumam sənin eþqinə.

Yenə dilə gəldi xatirələrim,
Yenə vərəqləndi köhnə dəftərim,
Yenə silkələndi bütün dərdlərim,
Bir yanan olmadý mənim dərdimə.

Ulduzlar sayrýþýr, göyün üzündə,
Bulud da inciyib mavi səmadan,
Ay da mənim kimi təkdir, tənhadýr,
O da yarýmayýb əhdə vəfadan.

Gözüm göy üzündən yaralanýbdýr,
Ulduzlar ox olub batýb gözümə.
Dumanlý xəyallar haçalanýbdýr
Ordan bir məsum qýz baxýr üzümə.

Fərid Muradzadə


Sosyal Medyada Paylaşın: