BEN SEÇMEDİM...

Ben seçmedim bu hayatý,
Böyle imiþ kaderim...
Sizin olsun bahar bahçe olan hayatýnýz.
Ben gülü dalýnda dikenleriyle kokluyorum.
Her daim þiddete maruz kalan çoçukluðumla,
Ýlgiye aç çocuk kaldý sanýrým bir yaným.
Fazla bir þey istemedim ki ben sizlerden,
Sadece ve sadece gözünüzde birazcýk deðerli olmak istedim...

Ben seçmedim ki geceyi,
Yüzleri gülenlerin imiþ o güzel gündüzler...
Gece en iyi bilendir benim,
Yalnýzlýðýmý...
Yalnýzdým gölgemdi sýrdaþým.
Sessizliðimi...
Sessizdi heryer korkum insanlaraydý.
Çaresizliðimi...
Çaresizdim sokak kedisi gibi kuytu köþelerde.
Fazla bir þey istemedim ki ben sizlerden,
Sadece ve sadece geceyi bari huzurla yaþamak istedim.

Ben seçmedim seni sevmeyi,
Kendi halinde fukara bir sevgiydi benim duygularým.
Ne istedin ki benden sevgilim:
Sevgi mi...?
Ateþ olup yakýp ýsýtacak,
Kýsaca bize yetecek kadar idi benim sevgim...
Beni mi...?
Ben zaten seninim,
Adým senin sevdam senin nefes aldýðým caným senin...
Yetmedi mi...?
Çokta gözüm yok,
Üzerine sen ekle sevgilim....
Fazla bir þey istemedim ki ben senden,
Sadece ve sadece son’um ol istedim...

Mutlu Akça
Sosyal Medyada Paylaşın: