Neredesin?

Çünkü bütün þiirlerin soyu tükendi.
Ve sen býraktýn þiir okumayý içinden.
Bilmezdin...
Mutlu olurdum dinleyince þiirlerini.
Bilmezdin...
Belki de kaybettiðim diðer yarýmdýn.
Ben de bilmiyorum.
Kim bulmuþ ki bu dünyada öteki yarýsýný?
Peki sen artýk ner’desin?
Peki sen bilmez misin þiirlerimin tek tek kýrýldýðýný?
Bilmez misin þiirlerimin sana kýrgýnlýðýný?
Neredesin?
De ki, belki o þiir dizelerini beraber okuyalým.
Sen de ki, senin sesinden dinleyeyim þiirlerimi.
Nerdesin?
Pek bi bilinmez yerdesin.
Neredesin?
Kalbimin kýyýlarýna iliþtirdim þiirlerimi,
Söyle!
Nerdesin?
Tek tek kaybediyorum þiirlerimin sesini.
Þiirlerimin nefesi olmaya ne dersin?
Þiirlerimin dizelerinde gezinmeye ne dersin?
Nerdesin?
Kaybettiðim ve yabancýsý olduðum bir þehirdesin.
Bilmezsin.
Seni düþleyerek yazýyorum bu þiiri.
Çocukça heyecanýmýn baþladýðý yerdesin.
Benden de selam söyle çocukluðuma.
Nerdeysen hep iyi kal oralarda.
Sosyal Medyada Paylaşın: