MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ne
İSTANBUL KASİDESİ
necibe çetinkaya

İSTANBUL KASİDESİ


. . -- -- / . . -- -- / . . -- -- / . . --

ÝSTANBUL KASÝDESÝ

Yok menendin bir eþin cilveli efsunkâr þâr
Âþýk olmak bile yetmez ölünür uðruna yâr

Sen ki sevdâlara nâr sen ki görünmez Leylâ
Sen ölümsüzlüðe mey meþk ile herdem efkâr

Uyanýr Ehl-i semâlar þu Süleymâniye’de
Dokunur rûhuma bir el çözülürken esrâr

Bakarým Çamlýca’dan târihi seyrân ederek
Görünür baþka bir âlem geceler sanki nehâr

Üsküdâr’dan süzülürken kederin arka yüzü
Daðýlýr kýz kulesinden yayýlýr ah-ü fizâr.

Mâvi akþamlarý sarmýþ Karaköy rýhtýmýna
Ýhtiþâmýnda füsûn var yine üstünde vakar

Ayasofyâ...iniyor her gece kandillere nûr
Göklerin hüznü sararken bana vîrân gülzâr

Þâh olup damga vurur çaðlara Sultan Mehmet
Muþtu vermiþ o nebî lütfuna olmuþ mazhâr

Ne zaman yükselecek kubbelerinden esmâ
Fâtih’in þâný bu mâbet yine suskun yine zâr

Akarým naðmelerinden þu gümüþten boðazýn
Sonra aþk þarkýlarýndan geçerim beste nigâr

Martýlar mâviye vurgun coþuyor çýldýrýyor
Sanki Beylerbeyi’nin derdine olmuþ dûçâr

Evliyâlar yataðýndan dökülürken dualar
Uzanýr arþa gönüller verilir aþka ayâr

Mânevî tad býrakýr ruhlara Eyyüpsultan
Ýsteyen herkese yâr istemeyenler aðyâr

Göklerin cümbüþü var arza iner yýldýzlar
Haliç’in koynu dolar kum gibi eþsiz þehvâr

Bitmemiþ aþklara aðlar Kadýköy iskelesi
Her vapur kalkýþý mahsun acý bir "düt" sesi kâr

Târihin þâhidi var hangi vedâlar ferhân
Ayrýlýk çeþmesinin gözleri
herdem bîdâr

Yakamozlar üþüþürken sarýyer sâhiline
Hasretinden kanýyor bak deli gönlüm fîgâr

Kara sevdâlara þâhit nice Yýldýz Saray’ý
Mihriþah Sultana eþ güllere olmuþ dîldâr

Þu ezânlar daðýtýr mâvi devin mâtemini
Büyüler Topkapý hep burçlara yaðmýþ envâr

Yine hasretle dalar gözleri Haydarpaþa’nýn
Elvedâlar mý yakar yoksa kavuþmakta mý nâr

Tepelerden esiyor ruhlara Tevfik Fikret
Âþiyan yollarý gülþen boðazýn iþvesi var

Her sabah senle doðar senle büyür saf aþklar
Bu ne ferhunde þehir hû ile herdem çaðlar

Kimi revnâk-ý bahârsýn kimi âftâb-ý þitâ
Sanki bir gevheri yektâ gibi maðrur þu hisâr

Sen ne âþufte nihânsýn tutuþur senle kalan
Kurtulur sanma sakýn çehrene meftûn nâçâr

Derde dermân diye sevdim hani Lokman umarýn
Neyleyim ben seni cânân gehi gülsün gehi har

Gam-ý hicrânla yanarken
akýyor rûhuma eþk
Kimi dîdârýna müþtâk kimi olmuþ bîzâr

Ben ki aþkýnla harâbým hani mecnûn hani dost
Sana þîkest bu gönül kimlere ettin iþmâr

Güldehâným gülüversen sana kurbân olurum
Bâð-ý cennet gibisin göðsüne sinmiþ ezkâr

Misk-i amber kokuyorsun þu gönül mest-i harâb
Çeþmelerden mey akar âb-ý hayâtmýþ bu diyâr

Mihr-ü mâhým, þirinim ,servi revâným, hûbum
Gül-i rânâya döner bir nazarýndan ruhsâr

Taþkýn’ým çaðlýyorum vasfýna âciz kalemim
Sana emsâl bulamam,
ben neferim sen serdâr

Ey! hayâllerdeki sultan baþýmýn tâcý þehir
Ne kýzýl gül olabildim ne de gülþende hezâr

Sana binlerce selam nazlý gelin Ýstanbul
Vuruyor köslere mehter çalýyor þevk ile târ

NECÝBE TAÞKIN ÇETÝNKAYA

feilâtün / feilâtün / feilâtün
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.