yorgunluðumun son damlalarýný akýtýyorum artýk gücüm kalmadý nefesim tükendi bittim artýk;halim kalmadý bu vurgunlara...
öyle sert öyle acýmasýzca gelip geçtin ki þu yürekten anlamsýzlaþtým;tek söz söyleme gücümü yitirdim yoruldum iþte çok yoruldum...
sanki bir gecede bir akþamýn sabahýna giden saatlerde kendimi tanýyamaz oldum...
gözlerim sana bakamýyor;korkuyor artýk sözlerimde de senin adýn geçmiyor daha doðrusu geçemiyor ki o umudu da kaybetti bu yürek...kaybettirdin þu yüreðe...
düþünmedin ki hiç düþünmedin seni sahiplenen bir varlýðýn varolduðunu bile bile umursamadýn beni...
senin olmadýðýn her anýmda korkular biriktirdim içime bire bin kattý her defasýnda korkularýmýn kökü bedenimin her yanýný sarýp sarmaladý...
kaçýþ yolumu da kaybettim sana uzanan yolu da... her þey her duygu terketti beni umutlarým...hüzünlerim...mutluluðum...
terk etmeyen tek bir þey var beni;biliyorum senin için akýttýðým kanlý gözyaþlarým beni býrakýp gitmedi...
senin yaptýðýn nankörlüðü bir tek gözyaþlarým yapmadý bana...
yazýk sana kanlý gözyaþlarým kadar olamadýn...
menekþe(yosun)... Sosyal Medyada Paylaşın:
menekşe01 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.