Yine gecenin karanlýðýndayým Ay’ýn batmasýnda Güneþin doðuþundayým Gecenin en serin saatlerindeyim .
Aklýmdan ruhuma sýzýyorsun Tüm benliðimi iþgal ediyorsun Gerçekten merak ediyorum Bunu bana neden yapýyorsun ?
Düþüncelerim de en az gökyüzü kadar karanlýk Yýldýzlar diyorum tam izlenmelik Fakat izleyemiyorum boðuluyorum gece de Ýçimde bir huzursuzluk ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
papatya kokum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.