AHMET HİLMİ İMAMOĞLU’NUN ARDINDAN…

…Ahmet Hilmi Ýmamoðlu’na rahmetle…

Manevi erzakýný doldurmuþ çýkýnýna
Gönüllü asker olmuþ ruhlarýn akýnýna

Bu limandan açýlan bir daha dönmez geri
Azrail’in heybeti titretir göðü, yeri

Dostunu mahzun edip bekaya gidiyorsun
Þimdi çok uzaklardan tebessüm ediyorsun

Hayat dediðin ne ki sadece iki hece
Doðum ölüm arasý, biri gün biri gece

Ölümüne kalemler, cümle kitap aðladý
Hüzün süvarileri yürekleri daðladý

Yalnýzlýðýna yansýn gazeller, kasideler
Ölüm paslý bir hançer, yüreðimizi deler

Sizlerin eseriyiz, izinden geliyoruz
Canlar ölesi deðil, inandýk, biliyoruz

Terk eyledi fenayý ruh kanatlanýp uçtu
Erken giden yolcuya gök kapýsýný açtý

Seneler akar durur, özlemin ateþ olur
Sevgin büyür gönülde yýldýzlara eþ olur

Yerlere düþürülmez, emin ol emanetin
Köprübaþý ufkunda belirecek suretin

Hücum etti yüreðe eylül sarýsý hüzün
Nakþoldu gözümüze tebessüm eden yüzün

Ölüm fedaileri büktü kollarýmýzý
Bahçeye giren rüzgâr kýrdý dallarýmýzý

Þimdi ayrý yerlerde vuslatý bekliyoruz
Zamanýn gergefine düðümler ekliyoruz

Göç etti Ahmet Hilmi dünya denen gurbetten
Ten topraðý öpmeden beden kurtulmaz dertten

Takatin kesilmesin mukaddes seferinde
Hocalarýn hocasý rahat uyu yerinde!...

M.NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: