DÜŞLERİM VE GERÇEĞİM

Bir gece ansýzýn uyanýyorum ,
rüyalarýmýn en güzel yerinde
kapatýp gözlerimi dalmak istiyorum,
tekrardan o yarým býraktýðým yere dönmek istiyorum.
Orda herþey yerli yerinde,
çiçekler dalýnda, sen benim yanýmda, deniz tam karþýmýzda.
Eski günlerde ki gibi, aþkýn hala dudaklarýmda...
Gerçeðini yaþadýðým hayatýn, rüyalarýma sadece bir rüya gibi girmesi ne garip deðil mi?
Gözlerimi kapattýðýmda anýmsadýðým düþler,
Gözlerimi açtýðýmda yaþadýðým gerçekler...
Alýþýyorum yavaþ yavaþ,
Acýnýn bir ismi oluyor,
ama asla bir cismi olmuyor.
Ýlk önce var sanýyorum,
herkes yanýlýr, bende yanýlýyorum...
Bilmekten yoruluyorum,
bilmeyi býrakýyorum,
çok þeyi býraktým aslýnda...
Sonra artýk bir daha içim acýmýyor, büyüyor o aðrý.
Büyüyor benimle birlikte.
Ve anlýyorum ki ruh yara aldý mý , kapanmaz...
Ömrü acýr insanýn...
Sosyal Medyada Paylaşın: