ÇOÐU ÝSTER ALMAZ AZI
Dinle dostum dinle sözü,
Doyar mý insanýn gözü?
Çoðu ister, almaz azý,
Bir yararý var gibi.
Zaman durmak bilmiyor,
Giden geri gelmiyor,
Kara toprak doymuyor,
Yutuyor ejder gibi.
Doðarsýn ama sonu,
Düþündürücü bir konu,
Herkes söylüyor bunu,
Yaþam sanki bir an gibi.
Bilmelisin bu gerçeði,
Soluyor yaþam çiçeði,
Þu yoksulluðun býçaðý,
Acýtýr yýlan gibi.
Yaþam üzülmeye deðmez,
Ýnsan olan cana kýymaz,
Kötülük evrene sýðmaz,
Büyür gider dað gibi.
Arif, þimdi sana n’oldu?
Niye gözlerin doldu?
Birkaç satýr yazar oldu,
Sanki bir ozan gibi.
Arif GÖLGE
(Ankara, Ekim 1983)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.