Sen þimdi uzaklarda bense sensiz bir yerde Hasretin depreþtikce üstüme yaðdý gece Þu zavallý gönlümü düþürüp derin derde Kipriklerimden yaþý usulca saðdý gece
Parçalayýp geceyi kaç defa yere serdim Sessizliðin içinde sensizlikti tek derdim Hicran denen ateþin yaktýðý en son yerdim Vuslat denen kapýya engeller yýðdý gece
Sessizlikle sýnandým anladým bir kez daha Bir hayale koþarken gördüðüm çölde vaha Ateþlerin üstünde vardým derken sabaha Kan ter ile uyandým üstüme aðdý gece
Kahrýmý tartmak için koyup gam kefesine Týka basa doldurdum ruhu can kafesine Tüm sancýlar uyandý söz yaþýmýn sesine Bulutlu bir bakýþýn içine sýðdý gece
Aðustos sýcaðýn da bak ellerim üþüyor Yine gamla kederle yastýða baþ düþüyor Bir bilinmez el bana sanki mezar eþiyor Keþmekeþlik içinde ruhumu boðdu gece
Hüzün Bulutu
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
huzun bulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.